Erasmo, één van de oprichters van Cresol in Brazilië

Op bovenstaande foto zie je de boerderij van Erasmo (71) en Fatima (66) in Brazilië. Het koppel is in 1983 getrouwd. In 1993 namen ze de boerderij van de familie over toen Fatima's vader overleed.

Erasmo was een van de oprichters van Cresol in 2002. Cresol werd opgericht toen de overheid begon met Pronaf - Programa Nacional de Fortalecimento da Agricultura Familiar (Nationaal Programma ter Versterking van de Familiale Landbouw). Helaas boden banken geen kredietlijnen om deel te nemen aan het programma. Dus begon Cresol met 22 kleine boeren die niets van bankieren afwisten. De meesten wisten niet eens hoe ze een document moesten ondertekenen. Na de oprichting van Cresol fuseerde de coöperatie met andere coöperaties uit de stad Pitanga.

Na periodes van extreem koud weer begonnen grotere boerderijen land te kopen en arbeiders in dienst te nemen. Maar dankzij de coöperatie konden kleine boeren hun boerderijen in stand houden. Toen ze met Cresol begonnen, verbouwden ze allemaal koffie en verder maïs en bonen. Nadat ze leningen van Cresol hadden gekregen, konden ze investeren in technologie zoals tractoren en andere machines. Ze begonnen soja en tarwe te verbouwen, die ze verkochten aan de coöperatie Coama, een van de grootste in het zuiden van Brazilië.

Fatima's familie (Fatima en haar vier broers en zussen) bezit 75 hectare land, Erasmo bezit 22 hectare. Samen met hun zoon en kleinzoon beheren ze de boerderij. De machines doen al het zware werk. Vrouwen helpen ook door hout te hakken voor de kachel en maaltijden te bereiden.

Ze hebben actieve leningen van ongeveer BRL 200.000 (ongeveer EUR 38.200), die ze gebruiken om te investeren in machines en om zaden en kunstmest te kopen. Een oogstlening heeft een looptijd van een jaar, terwijl investeringsleningen over één tot zes jaar lopen. Soja en tarwe worden één keer per jaar geoogst. Ze werken met vruchtwisseling: in maart planten ze soja, in april maïs.

Het lidmaatschap van Cresol betekent alles en nog veel meer voor de boeren. Zonder de lening zou het niet mogelijk zijn om als kleine familieboeren te werken. Hun droom is om land te kopen in Marignol, want het land daar is goedkoper en ze hebben de machines om een groter landbouwbedrijf te runnen. Voor de prijs van 15 hectare in Ivaiporã zouden ze 200 hectare in Marignol kunnen kopen. Het nadeel is dat ze verder weg zijn van de stad en van de koper van hun gewassen.